11/01/2019 | Wedstrijdverslag |

Gedeelde tweede plek voor Burgst B-jeugd op voorronde NOJK!


Op zaterdag 5 januari 2019 stond de voorronde gepland van het NOJK. Vanuit Burgst was een team samengesteld met meiden met de B-leeftijd die het in Sliedrecht gingen opnemen tegen Polaris (Helmond), DVO (Oud-Beijerland), ODI (Middelbeers) en Volley Tilburg. Vanuit MB1 waren dat Eef Jansen (libero), Hanne Vissers (setter), Suzanne van den Herik (passer-loper/diagonaal), Tessie van Os (passer-loper), Indy Smits (midden) en Stans Lammers (midden). Vanuit MA2 was Imke Bouwhuijzen van de partij (diagonaal) en vanuit MA1 kwamen Nienke van Houwelingen als passer/loper en Anouk Mackenbach als setter en passer/loper én tevens kapitein het team versterken.

De stemming zat er goed in, want we vertrokken al om 8:00 uur richting Sliedrecht. Ter voorbereiding op het NOJK was een internationaal toernooi in Maaseik en een oefenwedstrijd tegen Tilburg gespeeld. Ook was er diverse keren met het NOJK team getraind. Aan de voorbereidingen zou het niet liggen!Er stonden vier poulewedstijden gepland in twee poules. De nummers één uit de poules gingen meteen door naar de volgende ronde. Beide nummers twee speelden aan het einde van de dag een beslissingswedstrijd om de derde plek in de volgende ronde.

De eerste wedstrijd tegen DVO was meteen spannend. Voor we het wisten, stonden we met 7-2 achter. Was het de spanning? Was het nog te vroeg voor ons? Geen idee. Michel pepte de boel weer op, bijgestaan door assistent coach Dagmar. We kwamen langzaam beter op gang, kwamen naast DVO en wonnen de eerste set uiteindelijk met 25-22. Nu zou je verwachten dat we die lijn doortrokken in de tweede set. Helaas gebeurde dat niet. Voor we het wisten, stonden we met 20-14 achter. Wederom kwam er een time-out op het juiste moment en bovendien ging Stans op het juiste moment serveren. DVO kreeg haar ballen niet verwerkt en we kwamen voor (22-20). Na nog een aantal rally’s was het plotseling 24-24. Koelbloedig maakten we DVO af en wonnen ook de tweede set met 26-24. Het massaal meegereisde publiek moest ondertussen aan het zuurstof, maar wij hadden de eerste wedstrijd gewonnen.

Meteen moesten we door: tegen Polaris. Dit team was om te beginnen gemiddeld een halve meter groter dan Eef en sloeg bij het inslaan diverse deuken in de grond. We lieten ons daar niet door intimideren, maar winnen zat er niet in. Wel hielden we dapper stand: we speelden ons eigen spel en bleven enthousiast. Tegen Polaris was het echter niet genoeg. We verloren met 25-9 en 25-14.

Toen hadden we even rust voordat we aan de wedstrijd tegen Tilburg konden beginnen. Hier hadden we donderdag 3 januari een oefenwedstrijd tegen gespeeld dus we wisten een beetje wat we konden verwachten. Vol gas begonnen we aan de wedstrijd en we overdonderden de dames uit Tilburg volledig. Voor we het wisten stonden we met 15-7 voor. Anouk stond heerlijke balletjes te steken naar Stans en Indy op midden, Imke sloeg ze lekker tegen de grond vanaf achter, Suzanne had een blok-op-de-voeten (van de tegenstander), Eef stond stabiel te passen en Nienke en Tessie zorgden als passer-loper voor schitterende punten: ingehouden slaan, slim prikken of gewoon volle bak. Ondanks time-outs en wissels aan Tilburgse kant, maakten we de set af met 25-11. BAM! Dat was lekker. We hadden zin in de tweede set. Helaas speelde Tilburg zoals wij in de eerste set speelden. We kwamen er niet langs/door/bij en verloren met 25-10.

Om zicht te houden op de tweede plek in de poule, moesten we van ODI winnen. Dat deden we dan ook. Setter Hanne pakte haar punten mee en nam het team mee naar de overwinning: twee keer 25-10 met wederom een sterke servicereeks van Stans.

Polaris pakte zoals verwacht de eerste plaats in onze poule. Samen met Tilburg hadden wij 5 gewonnen sets en waren dus gedeeld tweede geworden. Om te bepalen wie de beslissingswedstrijd ging spelen, telde het onderling resultaat (25-10 en 25-11). Wat bleek? Tilburg had 1 punt meer gemaakt dan wij en daardoor werden zij de nummer twee die de beslissingswedstrijd ging spelen. Wat ontzettend zuur om op deze manier derde te worden!!! We baalden er goed van.

Waar zijn we heel trots op? Ten eerste op onze trainer/coach Michel en assistent-coach Dagmar die ons alle trainingen en wedstrijden hebben bijgestaan. Heel erg bedankt! Ook zijn we trots op onze ouders die altijd maar rijden naar wedstrijden en voor ons klappen en juichen. Zonder jullie lukt het niet! Maar het meest trots zijn we op onszelf omdat we de afgelopen weken steeds beter zijn gaan spelen als team en er met z’n allen voor blijven gaan. We hebben een superleuk toernooi gehad!

Namens het NOJK team meisjes B
De kapitein, de AC en een supporter