Beter laat dan nooit
Daar zijn we weer! Ik zie het mezelf typen, opnieuw een gevoel op opluchting dat we weer konden starten in augustus! Het zaalvolleybal stond een heel tijd stil, onze gevederde vrienden van het derde niet bepaald…
Maar als jullie niet stil stonden, waarom duurt het dan zo lang dat we niks van heren 3 lezen hoor ik u denken. Welnu, dat zal ik toelichten.
Ooit, lang geleden zo voelt het, hadden wij perfect systeem ontwikkeld om onze beschaafde samenleving in stand te houden. Zo hadden wij duidelijke leefregels en waren er heldere functies verdeeld onder de teamleden. Deze functies zijn per seizoen roulerend zodat men de ander kan vervangen wanneer iemand het nest zou verlaten. Het zou je namelijk maar gebeuren dat iemand de vleugels neemt en een gat achterlaat dat door niemand opgevangen zou kunnen worden. Aangezien 20-21 een nogal kort seizoen was, zijn de functies van dat seizoen in stand gebleven. Een belangrijk detail, de notulen van die meeting zijn verloren geraakt! Aangezien er al erg lang geen set verloren is, heeft de Leffe rijkelijk gevloeid, met alle gevolgen van dien.
Kortom, we zijn al een dikke 8 weken bezig zonder enige vorm van leven. Onze Social Media Manager is naar eigen zeggen ook al in volle gang… waarschijnlijk gebruikt hij kanalen die door de meeste van ons nog niet te benaderen zijn! Hopelijk wordt dit euvel nog opgelost.
In een stukje tekst anderhalf jaar beschrijven is nogal een klus. Daarom hierbij een paar korte punten die desalniettemin zeker de moeite waard zijn die ik u als fan niet kan ontnemen.
- Is heren 3 aan verjonging toe? Op de eerste training stond een roestige Waylon en nog wat uit de zomerslaap ontwakende zoogdieren. Gelukkig zag de TC dit aankomen en heeft ons versterkt met jong bloed in de vorm van Chris, of was het nu toch Sebastiaan?
- Er zijn de nodige prijzen gepakt op het zand van BredaBeach.
- Nieuwe wedstrijd tenues zijn aangeschaft door enkele van ons, en dat was niet omdat ze versleten waren.
- Trainer Barry is aan de klus begonnen! Na drie weken van beraad heeft hij vanaf begin september de draad opgepakt. Hij geeft ons training en coacht de thuiswedstrijden. Het is natuurlijk een kwestie van tijd dat hij ook de uitwedstrijden meegaat, zo’n fijne jongens vindt hij ons.
- Het aantal vrijgezelle uilen is gedaald. Sterker nog, er is een uil getrouwd. Er zijn in de coronaperiode twee uilskuikens geboren en er is een nieuwe op komst! Heren 3 2051-2052 krijgt al aardig vorm.
- Na meer dan 19 maanden zijn wij onze ongeslagen status kwijt.
Laten we dit laatste punt nu even toelichten, de rest komt wellicht later. De ongeslagen status… nadat eerder dit seizoen ons eigen heren 2 een moedige poging gedaan had waren het de uit-de-kluiten gewassen Zeeuwen van AVC die hieraan een einde maakten. Eerlijk is eerlijk, ze waren stukken beter, en vooral groter. Het was alsof wij blokten met alleen Dijkjes en Hekjes, het was in ieder geval niet voldoende. Met een gemiddelde van 19 punten per set was de nederlaag niet mega pijnlijk, wel het einde van ons record. Waar deuren dicht gaan, gaat er vast ook eentje open. Zowel Luc als Emiel hebben nog geen bal fout geserveerd!