Het is stil aan de overkant
Zaterdag begon de dag al vroeg voor de MB1. Om 11.15 moest er in Hardinxveld-Giessendam een team opgerold worden: OKK ’70. Dus met goede moed en vol vertrouwen die auto in, inlopen en starten maar.
Van tevoren was onze geweldige coach Michel gewaarschuwd: de tegenstanders zijn lange meiden maar verder is het niet zo veel. Toch gingen we de set zonder verwachtingen in en na een paar aces van Eef, ketsers op de service van Suzanne, middenballen van Stans en Indy en prachtige doortikballetjes van Anouk was de set in no-time voorbij: 8-25.
De volgende set waren we gedreven deze beast-mode door te zetten, maar dat mocht niet meteen baten. Er werden meer eigen fouten gemaakt en de aanvalsters kwamen er minder goed doorheen. De service van de tegenstandsters was stabieler dan in de vorige set waardoor het tot 22-22 gelijk opging. Daarna ging onze fantastische invalster Imke serveren en gaven wij geen punt meer weg: 22-25.
Nadat ons meegereisde publiek bitterballen beloofde als er zonder set-verlies gewonnen zou worden, was de drive weer helemaal terug. Zelfs de uitziekende aanvoerster kwam in de 3e set even het veld in. Dagmar bediende de aanvalsters goed en er werden weer veel punten gescoord via de service. Zelfs het publiek dat ging fluiten tijdens het serveren deed ons niks en met een blok van Indy was het feest compleet 17-25. Wij weten dat de meeste teams die 3-0 voorstaan de vierde set verliezen. Maar de MB1 natuurlijk niet, dat wilden we laten zien. Dus werd er onder andere door het enthousiasme van Suzanne weer fel gestart. De punten vlogen om de oren en zelfs voor de tellers ging het af en toe te snel. Als er niet direct een punt kwam uit de service, verdedigden we zo stabiel dat Anouk keuzestress had en het soms maar zelf probeerde, want ook dat scoorde regelmatig. De service van Eef was wederom dodelijk en met een fantastische ace werd de wedstrijd beëindigd. In de laatste set werd het niveauverschil nogmaals benadrukt: 9-25.
Na een kort feestje op het veld zijn we snel gaan douchen, met ‘We are the Champions’ van Queen, en vervolgens bitterballen gaan eten. Ondanks dat het niet die van Cees zijn, waren het prima hapjes om het feestje dat op het veld gevierd was, nog even door te trekken. Komende vrijdag wacht Sliedrecht Sport en natuurlijk gaan we weer voor bitterballen!
MB1 
