Winnen en verliezen
Sport is inherent verbonden aan winnen en verliezen en als gevolg daarvan krijg je, in ons geval, bitterballen of leren we omgaan met een teleurstelling. In onze moderne maatschappij zijn we soms zo bang voor teleurstellingen dat we ook de “niet-winnaars” eren en prijzen geven. Daarmee devalueer je de echte winst en leren we echt niet beter om gaan met teleurstellingen.
Afgelopen week hebben we een uitgebreide mail van Topsupporter Will ontvangen, waarin hij aankondigde dat we genomineerd zijn voor de prijs van ‘Beste wedstrijdverslagen’. Laten we daar dan ook mee beginnen: het wedstrijdverslag van De Burgst Meisjes B1 en Sliedrecht Meisjes B1.
Een aantal weken geleden hebben we de uitwedstrijd tegen Sliedrecht gespeeld. Behalve dat het, door de file, een rommelige wedstrijd was, had er voor ons duidelijk meer in gezeten. Sliedrecht had een hoop geblesseerden waardoor bij ons achteraf vooral de teleurstelling overheerste: “Er had meer in gezeten! “Waren we maar vanaf het begin van de wedstrijd compleet geweest”. Dat we, vanaf het moment dat we wel compleet waren, ook niet altijd ons niveau haalden wordt dan altijd makkelijk vergeten. 😉 Een mooie kans dus om deze teleurstelling om te zetten in positieve energie voor deze thuiswedstrijd.
Sliedrecht had nu minder geblesseerden en was duidelijk sterker dan een ruime maand geleden. Vooral het inslaan van sommige speelsters was indrukwekkend. Wij waren echter niet compleet: Lotte en “Capo” Dagmar konden er helaas niet bij zijn. Dagmar had de zorg op zich genomen om een Poolse uitwisselingsscholier onder haar hoede te nemen en Lotte is helaas nog steeds geblesseerd. Gelukkig gaat het heel langzaam iets beter en lijkt het erop dat ze binnenkort weer voorzichtig aan kan sluiten op de training. Wat fijn voor je Lotte! Gelukkig kwamen Imke en Nienke ons versterken. Voor Nienke een mooie kans om eens te spelverdelen en Imke hoort er ondertussen eigenlijk gewoon bij.
De wedstrijd
De eerste set lieten beide ploegen niet hun beste spel zien: het was slordig, een heel laag tempo en heel veel fouten. Eigenlijk verdienden beiden geen setwinst. Alleen aan het einde van de eerste set was er een kleine opleving. Dat wij die laatste paar punten het koelbloedigst, meest strijdbaar en enthousiast waren leidde tot de terechte winst: 29-27. De winst camoufleerde, voor ons, het foutenfestival. Terwijl het nipte, onnodige, verlies Sliedrecht juist tergde. Ook deze set lieten beide ploegen zich nog niet van hun beste kant zien, maar Sliedrecht schakelde al wel iets op en begon minder fouten te maken. Een scenario zoals de eerste set wilden ze niet nog een keer laten gebeuren: een afgetekende 17-25.
Vanaf de derde set gingen beide ploegen los. Er werd volleybal van een hoog niveau gespeeld en er onttrok zich een aantrekkelijk schouwspel. Dit was waar het publiek voor gekomen was: echt topklasseniveau! De derde en vierde set ontliepen beide ploegen elkaar niet veel (21-25 en 25-19).
Een vijfde set moest dus de beslissing gaan brengen. De pijp was bij ons echter leeg. We startten slecht en dat valt in een vijfde set moeilijk te repareren. Sliedrecht won dan ook terecht met 9-15 deze set en de wedstrijd. Een acceptabel verlies tegen een betere ploeg. Zeker omdat we in de wedstrijden tegen Sliedrecht een stijgende lijn laten zien: 0-4, 0-4, 1-3 en 2-3.
Daarnaast was voor ons de wedstrijd één punt voor het daadwerkelijk einde echter al klaar: op 9-14 kwam Annelotte voor Stans. Het was een symbolische wissel. Een publiekswissel. Een volledig verdiende wissel.
Een (tijdelijk) afscheid
Sport vormt sociale verbindingen. Een (tijdelijk) verlies op dit vlak, bleek deze week van veel grotere waarde dan een puntenuitslag tussen De Burgst Meisjes B1 en Sliedrecht Meisjes B1. Afgelopen week hebben we te horen gekregen dat we Stans de komende negen maanden moeten missen als gevolg van een noodzakelijke operatie. We zijn de hele week druk bezig geweest om Stans een mooi (tijdelijk) afscheid te geven. Een rijk gevulde mand met lekkere verzorgingsproducten, voor de interne en externe mens, was het resultaat.
De planning was om aan het einde van het seizoen de prijs voor ‘Speler van het jaar’ uit te reiken. Het tijdelijk afscheid van Stans zorgde dat we dit nu eerder moesten doen. De winnaar moet namelijk wel geëerd kunnen worden. U snapt het al. De speler van het seizoen 2018-2019 is Stans Lammers!
Laat er geen misverstand over bestaan: ook als Stans ons niet (tijdelijk) zou verlaten, had ze deze prijs gewonnen. Ze was de beste, meest stabiele speler dit seizoen. De laatste twee wedstrijden van het seizoen, zonder haar, kunnen daar geen verandering meer in aanbrengen.
Stans is de uiteindelijke winnaar van het verhaal. Er ligt een mooie pijnvrije toekomst voor haar in het verschiet. Wij de tijdelijke verliezers. We zullen het in het veld lang zonder haar moeten doen. Terecht dus dat Stans door iedereen in en rond het team de afgelopen week gewaardeerd is.
Stans, we gaan je missen! Je glimlach en stralende persoonlijkheid geven iedere training en wedstrijd een glans. We hopen dat je voorspoedig hersteld en snel weer in ons midden bent!!
Meisjes B1
